۳۰ سوال از فرید فرهادی بازیکن خوب تیم قم

سابق وقتی‌ این وبلاگ را بروز می‌کردم برای افرادی که فکر می‌کردم به نحوی در بیسبال و سافتبال استانشون تاثیرگذار هستند مصاحبه میفرستادم. بعضیا جواب میدادند، بعضی‌ها نمیدادند، بعضیهام وقت نمی‌کردند پر کنند و مصاحبه هه تو میل باکسشون فراموش میشد.

وقتی‌ به بلاگ جدید نقل مکان کردیم، کلا مصاحبه‌ها را کنار گذاشتیم. یکی‌ بخاطر اینکه دیگه کمی‌ تکراری شده بود و دیگر بخاطر اینکه این بلاگ جدید اجازه متنهای طولانی‌ را به من نمیده.

در هر صورت امروز کهِ میلم را چک می‌کردم با کمال تعجب دیدم فرید فرهادی از تیم قم مصاحبه‌ای که مدتها پیش براش فرستادم را پر کرده و فرستاده. از آنجایی که توی بلاگ جدید به دلیلی‌ که قبلا ذکر شد نمی‌تونم بذارمش، گفتم بذارمش اینجا تا هم راجب فرید بیشتر بدونیم و هم یاد آوری بشه که یک مجموعه‌ای از مصاحبات با افراد مختلف اینجا وجود داره که برای آنهائی که نخوندنشون شاید خالی‌ از لطف نباشه.

اگر یادتون باشه فرهادی کسی‌ بود که من تو بلاگم پیشنهاد کردم باید پا پیش بذاره و نقش مهمتری در رهبری بیسبال قم بازی کنه. بد نیست باهاش بیشتر آشنا بشیم.

۱- چه سالی‌ و چه جوری بیسبال را شروع کردی؟ سال 82 و از طریق دوستم حسین جدی وارد بیس بال  شدم

۲- اولین مربیت یا اولین کسی‌ که تو رو با فنون و قواعد این بازی آشنا کرد کی‌ بود؟ اولین مربی من علی کیمیا بود اما اولین کسی که قواعد رو به من آموخت ابولفضل امجد بود

۳- پست یا پستات چی‌ هستند؟ راحتی‌ تو این پست؟ من رایت فیلد و پیچر هستم توی پست پیچری راحتم اما هرجا که تیمم بخواد بازی می کنم

۴- ورزش محبوب دیگت چیه؟ بسکتبال و تنیس

۵- اگر برای تیم کنونیت بازی نمی‌کردی دلت می‌خواست برای چه تیم دیگه‌ای تو ایران بازی کنی‌؟  بوشهر یا تهران

۶- سابقه‌ بازی یا دعوت به تیم ملی‌ داری؟ نه متاسفانه

۷- بهترین بازیکنی که در ایران دیدی کی‌ بوده؟ بازیکنای زیادی بودن اما از تیم خودمون محمد صفدری که الگوی منه و غیر تیم خودمون امیر همایون حیدری

۸- اگر میتونستی یکی‌ از بازیکنان تیمهای دیگر ایران رو بخری بیاری تیمت کی‌ را میخریدی؟ کیوان رانا...حتی شده می دزدیدمش J

۹- اگر رئیس فدراسیون یا انجمن بیسبال بودی چکار برای بیسبال میکردی؟ بیس بال رو تعطیل میکردم از پایه میساختم چون این خانه از پای بست ویرانه...

۱۰- کدام تیم و کدام بازیکن میجر لیگ را از همه بیشتر دوست داری؟ بوستون رد ساکس... جیسون وریتک...اما توی پیچر ها عاشق کلیف لی هستم

۱۱- شیرین‌ترین خاطره بیسبالیت چی‌ بود؟ نایب قهرمانی قهرمانی کشور 89

۱۲- بهترین بازی که کردی کی و تو کدام مسابقه بود؟ چیکار کردی دقیقا؟ بازی افتتاحیه قهرمانی کشور 89 با بوشهر مساوی بودیم که با دبل من ران برتری رو گرفتیم

۱۳- آرزوی بیسبالیت چیه؟ تیمم و ورزش بیس بال در ایران حرفه ای بشه

۱۴- بهترین رئیس هیٔتت تا حالا کی‌ بوده و چرا؟ آقای کاشانی... چون زحماتش یکم ملموس تر بود

۱۵- از انجمن راضی‌ هستی‌؟ چرا؟  نظر خاصی ندارم چون تا بوده همین بوده

۱۶- چطور بازیکنان تیم ملی‌ را باید انتخاب بکنن که صدای کسی‌ در نیاد؟  (نگو عادلانه، چون عادلانه تو و مربی‌ ممکن است یکی‌ نباشه)  نمیدونم اما به نظر من نباید به خاطر بد بودن توی یک اردو بازیکنی رو خط زد

۱۷- اگر به تیم ملی‌ بری بزرگترین رقیبت تو پستت کیه؟ محمد صفدری،ابولفضل امجد

۱۸- سخت‌ترین بتر یا پیچری که روبروش قرار گرفتی‌ کیه؟ بتر کیوان رانا پیچر احمد رانگا

۱۹- تیم رویایی بیسبال ایرانت از بازیکنان قدیم و جدید کیا هستند؟ پست به پست بگو.. پیچر:محمد صفدری کچر:آبتین فرست بیس:کیوان رانا سکند بیس:ایمان خلیق ساکت شورت استاپ: رجب برزگر ترد بیس :جمال سادات لفت فیلد: یاسین زارع دوست سنتر فیلد :مجید پاشوی رایت فیلد : نیما باقری

۲۰- پایین اینینگ ۹، بیس‌ها پر، ۲ اوت، تیمت ۲ ران عقبه ... دوست داری کی‌ برای تیمت بت کنه؟ چرا؟ اگه خودستایی نباشه خودم چون زیاد آدم هیجانی نیستم

۲۱- پایین اینینگ ۹، بدون اوت ... تیمت با یک ران جلو ولی‌ بیس‌ها پر ... دوست داری کی‌ برای تیمت پیچ بکنه؟ اگه بتر توپو زد دوست داری توپ طرف کی‌ بره؟ محمد صفدری، دوست دارم توپ بره طرف جمال سادات

۲۲-چرا بیسبال؟ چون تمام زندگیمه

۲۳-تا چند سالگی دوست داری بازی کنی‌؟ تا هروقت روی پاهام راه میرم

۲۴-بهترین داور ایران کیه؟ عباس ندایی

۲۵-اگر صاحب یک تیم بودی و می‌خواستی یک کادر ۳ نفره مربیگری براش استخدام کنی‌، چه کسانی‌ را استخدام میکردی و چرا؟ مهرداد حاجیان به خاطر علمش. امامزاده به خاطر نظمش خودم چون میخوام کنارشون چیزی یاد بگیرم

۲۶-صادقانه بگو امسال فکر میکنی‌ ۳ تیم اول قهرمانی کشور به ترتیب چه تیمهایی باشند؟ بوشهر،سمنان اگر تیم خودم به شرایطی که میخوام برسه قم

۲۷-بهترین دوستت تو بیسبال کیه؟ خیلی زیادن

۲۸- دلخوری بیسبالیت چیه؟ اینکه هیچ وقت اونجور که آرزو داشتم نشد.یعنی نذاشتن بشه

۲۹- اگر جای مربیت بودی چه چیزی را توی تیمت عوض میکردی؟ همه چیزو...تاکید میکنم:همه چیزو

۳۰-هر سوالی دوست داری از خودت بکن... ممنون از لطفتون...من مصاحبتون رو دیر دیدم

ما اسباب کشی‌ کردیم

از روزی که بلاگ پایین اینینگ ۹ را در "بلاگ اسپات" راه انداختم سر دوراهی گیر کرده ام. از یک طرف بلاگ اسپات که متعلق به گوگل هست امکانات خیلی‌ خوبی‌ داره و از طرف دیگه فیلتره. بنابر این من گیر کردم بین کارایی‌ بلاگ و سهولت دسترسیش. تو این مدت هم بسیاری از دوستان گله میکردند که بخاطر نداشتن "وی پی‌ ان"  نمیتوانند بلاگ را ببینند. 

ما هم در این مدت هی‌ این دست اون دست کردیم که فرجی بشه. فرجی که نشد هیچ، هم قیمت وی پی‌ ان‌ها بالا رفت و هم زمزمه‌های اینترنت ملی‌ داره قویتر میشه. ما هم تصمیم گرفتیم عطای امکانات بلاگ اسپات را به لقایش ببخشیم و بیایم اینجا http://payeen9.persianblog.ir/

به‌هرحال امیدواریم اون دسته از دوستان که تا حالا با ما بودند با ما بمونند و آندسته که میخواستن با ما باشن ولی‌ نمیتونستند، مشکلشون حل شده باشه.

یا همه با هم کنار میایم، یا تک تک در خلوت خود میمیریم

در یک ماه اخیر بحثها و درگیریهای مجازی زیادی در فیسبوک و بلاگ‌های شخصی‌ من و دیگران درگرفت. به قول یکی‌ از دوستان خدا را شکر که این درگیریها مجازی بود وگرنه چندین کشته و زخمی به جا میگذاشت. این حرف و حدیثها قبل از اردو، بعد از اردو، قبل از سفر، بعد از سفر ادامه پیدا کرد، تا جایی‌ که همه ما الان مانند روبات بدون فکر کردن فقط جواب میدهیم. همه ما هم به نوبه خود مقصر بودیم. همه ما بدون توجه به تصویر بزرگتر و اینکه درگیریهای ما چه به روز جامعه بیسبال می‌اورد فقط به فکر دفاع و توجیه خود و مقصر نشان دادن دیگری بودیم. جامعه‌ای که پیش از این درگیریها هم زیاد متحد نبود و بر اساس موقعیت جغرافیایی جناح بندی شده بود، حالا بر اساس حضور و یا عدم حضور در تیم ملی‌ نیز جناح بندی شد.

خیلی‌ دلم می‌خواست بگم وضعیت ما تقصیر اکبر یا اصغر هست و قائله را ختم کنم. مشکل اینجاست که تقصیر هیچکس، حد اقل هیچکس از ما نیست. سالها زیر آفتاب تمرین کردن، از کار و زندگی‌ زدن، و به جایی‌ نرسیدن همه را به جان هم انداخته. همه خود را محق حضور در تیم ملی‌ میدانند. شاید نه بخاطر اینکه امسال خوب بازی کردند بلکه بخاطر اینکه وقتی‌ خوب بازی میکردند اعزامی وجود نداشت و اگر در این تیم ملی‌ بازی نکنند شاید دفعه دیگری برایشان وجود نداشته باشد.

سالها قبل صحنه‌ای مربوط به قحطی در آفریقا در اخبار دیدم که یکی‌ از دلخراشترین صحنه هایی‌  بود که به عمرم مشاهده کرده ام. تصویر یک کودک ۷-۸ ساله و یک زن کهنسال و فرتوت بود که بر سر قرص نانی که صلیب سرخ از کامیون پرتاب کرده بود به قصد کشت یکدیگر را میزدند. ماجرای سفر ما به مانند آن تصویر است. سالها قحطی ما را بدون توجه به کسوت از یک طرف و از طرف دیگر بدون کوچکترین درکی نسبت به گرسنگی بیسبالی انتخاب نشده‌ها از طرف من به موجوداتی تبدیل کرد که غرایز انسانیشان به درک و منطقشان فائق آمد و من به نوبه خود از این موضوع متأسفم.

بیسبال نیاز به همبستگی‌ دارد. نه با بودن حاجیان، امامزاده ای، بهرامپور، خلیق، برزگر، باطنی، صفأئیان، ناشناس معروف و غیر معروف بیسبال اوج می‌گیرد نه با رفتنشان. بیسبال نیاز به همت و یک دلی‌ همشان دارد. در غیر اینصورت ورزشی که همه ما ادعای سینه چاکی آنرا داریم محکوم به فناست.

بیسبال ما مانند اتوموبیلیست که ترمز بریده و به سمت دره میرود، و ما که مسافرین آن هستیم بر سر اینکه کی‌ جلو بشینه و کی‌ عقب داریم با هم دعوا می‌کنیم.

من در اینجا از همه استدعا دارم به جلو نگاه کنند. همه ما اشتباهاتی داشتیم و خیلی‌ حرفها که نباید زده میشد، زده شد. در عین حال مدال برنز بازیها هم چه با ارزش، چه بی‌ ارزش میتواند سنگ بنای خوبی‌ برای بازسازی موقعیت ما در تربیت بدنی و خصوصاً در فدراسیون باشه. بیایید اول دره‌ها را رد کنیم و بعد سر جا با هم دعوا کنیم. شاید هم رد کردن دره‌ها ما را چنان نزدیک کنه که نیازی به دعوا نباشه.