ما اسباب کشی‌ کردیم

از روزی که بلاگ پایین اینینگ ۹ را در "بلاگ اسپات" راه انداختم سر دوراهی گیر کرده ام. از یک طرف بلاگ اسپات که متعلق به گوگل هست امکانات خیلی‌ خوبی‌ داره و از طرف دیگه فیلتره. بنابر این من گیر کردم بین کارایی‌ بلاگ و سهولت دسترسیش. تو این مدت هم بسیاری از دوستان گله میکردند که بخاطر نداشتن "وی پی‌ ان"  نمیتوانند بلاگ را ببینند. 

ما هم در این مدت هی‌ این دست اون دست کردیم که فرجی بشه. فرجی که نشد هیچ، هم قیمت وی پی‌ ان‌ها بالا رفت و هم زمزمه‌های اینترنت ملی‌ داره قویتر میشه. ما هم تصمیم گرفتیم عطای امکانات بلاگ اسپات را به لقایش ببخشیم و بیایم اینجا http://payeen9.persianblog.ir/

به‌هرحال امیدواریم اون دسته از دوستان که تا حالا با ما بودند با ما بمونند و آندسته که میخواستن با ما باشن ولی‌ نمیتونستند، مشکلشون حل شده باشه.

یا همه با هم کنار میایم، یا تک تک در خلوت خود میمیریم

در یک ماه اخیر بحثها و درگیریهای مجازی زیادی در فیسبوک و بلاگ‌های شخصی‌ من و دیگران درگرفت. به قول یکی‌ از دوستان خدا را شکر که این درگیریها مجازی بود وگرنه چندین کشته و زخمی به جا میگذاشت. این حرف و حدیثها قبل از اردو، بعد از اردو، قبل از سفر، بعد از سفر ادامه پیدا کرد، تا جایی‌ که همه ما الان مانند روبات بدون فکر کردن فقط جواب میدهیم. همه ما هم به نوبه خود مقصر بودیم. همه ما بدون توجه به تصویر بزرگتر و اینکه درگیریهای ما چه به روز جامعه بیسبال می‌اورد فقط به فکر دفاع و توجیه خود و مقصر نشان دادن دیگری بودیم. جامعه‌ای که پیش از این درگیریها هم زیاد متحد نبود و بر اساس موقعیت جغرافیایی جناح بندی شده بود، حالا بر اساس حضور و یا عدم حضور در تیم ملی‌ نیز جناح بندی شد.

خیلی‌ دلم می‌خواست بگم وضعیت ما تقصیر اکبر یا اصغر هست و قائله را ختم کنم. مشکل اینجاست که تقصیر هیچکس، حد اقل هیچکس از ما نیست. سالها زیر آفتاب تمرین کردن، از کار و زندگی‌ زدن، و به جایی‌ نرسیدن همه را به جان هم انداخته. همه خود را محق حضور در تیم ملی‌ میدانند. شاید نه بخاطر اینکه امسال خوب بازی کردند بلکه بخاطر اینکه وقتی‌ خوب بازی میکردند اعزامی وجود نداشت و اگر در این تیم ملی‌ بازی نکنند شاید دفعه دیگری برایشان وجود نداشته باشد.

سالها قبل صحنه‌ای مربوط به قحطی در آفریقا در اخبار دیدم که یکی‌ از دلخراشترین صحنه هایی‌  بود که به عمرم مشاهده کرده ام. تصویر یک کودک ۷-۸ ساله و یک زن کهنسال و فرتوت بود که بر سر قرص نانی که صلیب سرخ از کامیون پرتاب کرده بود به قصد کشت یکدیگر را میزدند. ماجرای سفر ما به مانند آن تصویر است. سالها قحطی ما را بدون توجه به کسوت از یک طرف و از طرف دیگر بدون کوچکترین درکی نسبت به گرسنگی بیسبالی انتخاب نشده‌ها از طرف من به موجوداتی تبدیل کرد که غرایز انسانیشان به درک و منطقشان فائق آمد و من به نوبه خود از این موضوع متأسفم.

بیسبال نیاز به همبستگی‌ دارد. نه با بودن حاجیان، امامزاده ای، بهرامپور، خلیق، برزگر، باطنی، صفأئیان، ناشناس معروف و غیر معروف بیسبال اوج می‌گیرد نه با رفتنشان. بیسبال نیاز به همت و یک دلی‌ همشان دارد. در غیر اینصورت ورزشی که همه ما ادعای سینه چاکی آنرا داریم محکوم به فناست.

بیسبال ما مانند اتوموبیلیست که ترمز بریده و به سمت دره میرود، و ما که مسافرین آن هستیم بر سر اینکه کی‌ جلو بشینه و کی‌ عقب داریم با هم دعوا می‌کنیم.

من در اینجا از همه استدعا دارم به جلو نگاه کنند. همه ما اشتباهاتی داشتیم و خیلی‌ حرفها که نباید زده میشد، زده شد. در عین حال مدال برنز بازیها هم چه با ارزش، چه بی‌ ارزش میتواند سنگ بنای خوبی‌ برای بازسازی موقعیت ما در تربیت بدنی و خصوصاً در فدراسیون باشه. بیایید اول دره‌ها را رد کنیم و بعد سر جا با هم دعوا کنیم. شاید هم رد کردن دره‌ها ما را چنان نزدیک کنه که نیازی به دعوا نباشه.

بوشهر موفقترین تیم سال ۹۰

تمام این صحبتها در مورد رنکینگ تیم بیسبال ایران در آسیا و بحث‌هایی‌ که در مورد قدرت تیمهای شهرهای مختلف پیش آمد ما را بر آن داشت تا سیستمی‌ برای رنکینگ استانهای مختلف طراحی‌ کنیم. این سیستم تا حدی(ولی‌ نه کاملا) مشابه سیستمی‌ است که ibaf برای رنکینگ تیمهای بیسبال دنیا از آن استفاده می‌کند. در این سیستم به ازای رتبه تیمها در هر تورنمنت به آنها امتیاز داده خواهد شد. حتا تیمهایی که آخر هم میشوند صرف شرکت امتیاز میگیرند. همچنین برد و باختهای تیمها نیز دخیل خواهند بود. به دلیل بازیهای کمی‌ که سالانه برگزار میشود، به تیمها از سال آینده بر اساس بازیهای که در دو سال انجام میدهند امتیاز خواهیم داد.

مسابقات باشگاه ها:  [(تعداد تیمها+۱)- رتبه تیم] * ۵ ... مثال: ۳ تیم در لیگ جنوب شرکت کردند. یکی‌ به آن اضافه می‌کنیم میشود ۴. بوشهر قهرمان جنوب شد بنابر این رتبه‌اش ۱ است. ۴ منهای ۱ مساوی ۳. ۳ ضربدر ۵ مساوی ۱۵. بوشهر ۱۵ امتیاز برای قهرمانی در جنوب می‌گیرد. بوشهر همچنین قهرمان لیگ کشور شد. ۴ تیم در این لیگ شرکت داشتند. ۴+۱=۵، ۵*۵=۲۵. بوشهر ۲۵ امتیاز هم برای قهرمانی در لیگ سراسری میگیرد.

مسابقات قهرمانی کشور: [(تعداد تیمها+۱)-رتبه تیم] * ۷

تورنمنتهای متفرقه: [(تعداد تیمها+۱)-رتبه تیم] *۳

همچنین تیمها برای هر برد ۱ امتیاز کسب و برای هر باخت نیم امتیاز از دست میدهند. مثلا بوشهر در جنوب ۳ برد (۳*۱=۳) و یک باخت (۱*.۵=.۵) داشت. بنابرین ۲.۵ امتیاز از بازیهای جنوب کسب می‌کند.

مسلما این سیستم هم مانند موارد دیگر مورد تأیید همه واقع نخواهد شد و برخی‌ با استناد به نتایج پایانی لیگ سراسری (و فقط لیگ سراسری) انتظار رنکینگ بالاترین برای تیمهایشان دارند. برای آن دسته از دوستان باید عرض کنم رنکینگ‌ها نه اینجا بلکه هیچ کجا فقط متکی‌ به یکی‌ دو بازی نیست و عوامل مختلفی‌ را در نظر میگیرد. تعداد و قدرت تیمهایی که یک تیم با آنها روبرو شده، اعتبار تورنمنتها و عوامل دیگر. نمونه‌اش رنک ۱ نبودن هلند با وجود قهرمانی در دنیاست.

۱- بوشهر      ۴۰.۵ امتیاز                                         
(۶ برد - ۱ باخت)، رتبه ۱ لیگ جنوب، رتبه ۱ لیگ کشور

۲-البرز            ۳۶.۵ امتیاز

(۸ برد - ۳ باخت)، رتبه ۱ لیگ شمال، رتبه ۴ لیگ کشور

۳- گیلان           ۳۳.۵ امتیاز

(۶ برد - ۵ باخت)، رتبه ۲ لیگ شمال، رتبه ۳ لیگ کشور

۴- کرمان        ۲۷.۵ امتیاز

(۴ برد - ۳ باخت)، رتبه ۲ لیگ جنوب، رتبه ۲ لیگ کشور

۵-سمنان         ۱۸.۵ امتیاز

(۵ برد - ۳ باخت)، رتبه ۳ لیگ شمال

۶- قم               ۱۰.۵ امتیاز

(۳ برد - ۵ باخت)، رتبه ۴ لیگ شمال

۷- هرمزگان    ۳.۰ امتیاز

(۰ برد - ۴ باخت)، رتبه ۳ لیگ جنوب

۸- خراسان       ۱.۰ امتیاز

(۰ برد - ۸ باخت)، رتبه ۵ لیگ شمال